Ciocia Adela się przeprowadziła. Kiedyś mieszkała w bloku, na dziesiątym piętrze, w małym trzypokojowym mieszkaniu. Jej mieszkanie miało tylko 45 m2, salon z aneksem kuchennym, dwie niewielkie sypialnie, łazienkę i malutki balkon. Teraz mieszka w dużym domu z tarasem i ogrodem. Jej dom ma 220 m2, pięć sypialni, salon, gabinet, kuchnię z jadalnią i trzy łazienki i oczywiście dużą garderobę – ulubione miejsce cioci. Kiedyś ciocia mieszkała w centrum Kielc, z okna widziała całe miasto, a do pracy chodziła pieszo. Teraz ciocia mieszka za miastem, z tarasu widzi las i staw, ale do pracy musi jechać prawie godzinę samochodem. Ciocia bardzo lubi swój nowy dom, cieszy się, kiedy dzieci bawią się w ogrodzie i chodzą na spacer do lasu. Czasem denerwuje się, że musi spędzać tak dużo czasu w samochodzie i nie może wracać w nocy na nogach do domu po spektaklu w teatrze albo po filmie w kinie. Ale teraz każdy ma dużo miejsca dla siebie, a za oknem zamiast samochodów słychać ptaki.

Zaznaczone słowa to formy miejscownika. Miejscownik występuje po prepozycjach: w, na, po, o np.
Adela jest teraz w sypialni, a Kate z dziećmi w salonie.
Książka leży na stole w dużym pokoju.
Po spektaklu poszliśmy do parku.
Lubię podróżować po Polsce i po Europie.
Często myślę o mojej rodzinie.